17 RECCE BEHIND ENEMY LINES

Tekst: Elnt den Hoedt
In week 20 stond voor het verkenningspeloton van het 17de PAINFBAT GFPI een exfiltratie-oefening gepland. Gedurende deze oefening heeft de nadruk gelegen op het zijn van krijgsgevangene, het ontsnappen en terugkeren naar eigen troepen.
De mentale componenten gehardheid en gevechtsbereidheid kwamen gedurende deze oefening meerdere malen aan bod. Alle verkenners vonden het een leerzame en leuke oefening. De oefening vond plaats op en in de omgeving van vliegbasis Volkel. In de geschetste operatie bevond het vliegveld zich ver in vijandelijk gebied en hadden de verkenningsploegen als opdracht om een aantal verkenningen uit te voeren op het vliegveld en in de omgeving.
Op maandag vond de bevelsuitgifte plaats en vervolgens hadden de verschillende ploegen van twee of drie man tot dinsdagmiddag de tijd voor de voorbereidingen. In het gebied aangekomen werd er een puntverkenning en aansluitend bewaking uitgevoerd tot invallen duisternis. De ploegen verloren hierbij het radiocontact met het hogere niveau en waren hierdoor genoodzaakt om het contact te herstellen op een 6uurs rendez vous (RV). Hier kregen zij de opdracht om te verplaatsen naar de locatie van de pelotonscommandant om vanaf daar een observatiepost in te richten met zicht op het vliegveld. Helaas liepen de ploegen in een hinderlaag en werden zij krijgsgevangen gemaakt.
Gedurende krijgsgevangenschap hebben de ploegen ervaren hoe het is om geïntimideerd te worden, met onder andere het gebruik van honden door de vijand. De ploegen hadden enkel hun overal en bevonden zich continu in een donkere ruimte zonder tijdsbesef en eigen identiteit. De ploegen hebben een ontsnappingspoging uitgevoerd door een vijand stil te overmeesteren, maar hierbij was sprake van een gewonde. Zij kwamen dan ook voor het ethisch vraagstuk te staan of zij de gewonde meenamen met daarbij een grotere kans om gepakt te worden of dat zij de gewonde achterlieten. De ontsnapping mislukte, maar bij invallen duister slaagde de tweede poging wel. Tijdens een ondervraging bleek een van de vijanden een overloper die het niet eens was met de werkwijze van zijn eenheid en hij hielp de ploegen via de achterpoort naar buiten. De ploegen moesten hierbij nog wel een kaart en voedsel zien te bemachtigen en daarbij een aantal vijanden uitschakelen met behulp van militaire zelfverdediging (MZV) of proberen te ontwijken.
Buiten de vliegbasis aangekomen begon de verplaatsing naar het 48uurs RV. Aangezien zij een dag gevangen hadden gezeten diende zij voor het volgende daglicht het RV te hebben bereikt. Aldaar was een pick-up niet mogelijk en diende verder afgebroken te worden. Een partizaan ving de ploegen op, maar bleek een verrader. De ploegen werden dan ook opnieuw krijgsgevangen gemaakt. Alle hoop tot ontsnappen was nu verdwenen. Een voor een werden de verkenners door de vijand met hun handen en voeten geboeid en een ankergewicht te water gelaten. Zij diende deze situatie te overleven door zich richting het ondiepe water te verplaatsen en zo te ontsnappen. Alle verkenners wisten de situatie te overleven en hebben laten zien meer dan voldoende gehard en gevechtsbereid te zijn.
Volo et Valeo!

