04 april 2009
ISAF TFE BG-9

ISAF TFE BG-9

In het voorjaar van 2009 vertrekt de Charlie “Beren”? Compagnie naar Afghanistan als onderdeel van ISAF TFE BG-9. Ook deze keer is de Battlegroup een samengestelde eenheid: de andere twee compagnieën worden geleverd door het 42^e Pantserinfanterie Bataljon Limburgse Jagers en door het 12^e Infanterie Bataljon (Air Assault) Regiment van Heutz. De Battlegroup staat onder leiding van de Staf van het 11^e Tankbataljon Regiment Huzaren van Sytsama. In de zomer van 2009 werd de naam van de missie ISAF TFE BG-10 en eind 2009 begon ISAF TFE BG-11. Deze missies liepen allen in elkaar over. Voor 10 en 11 verwijzen wij u naar de aparte pagina’s voor deze missies.

Algemeen over ISAF TFE BG-9, -10 en -11

Voorbereidingsfase

Doordat de rotaties elkaar in hoog tempo opvolgen en er drie opwerktrajecten gelijktijdig moeten worden doorlopen, is het programma van de Fuseliers bomvol. Naast het integreren van diverse landmachteenheden, moeten er ditmaal ook nog Korps Mariniers worden geïntegreerd.
Tevens legt de missie in toenemende mate druk op de gehele Defensieorganisatie. Dat blijkt onder andere uit wachttijden bij opleidingen en schaarste aan reservedelen en personeel. Mede hierdoor wordt één van de drie pelotons van de Alfa Compagnie geleverd door het 45^e Pantserinfanterie Bataljon Regiment Infanterie Oranje Gelderland uit Ermelo. Een Bataljon met veel uitzendervaring en daardoor bijzonder waardevol.
Al met al een intensieve opwerk periode. Velen zijn dan ook blij als ze eindelijk op de vliegtuigtrap stappen en aan de slag kunnen in Uruzgan.

Fuseliersvlag in westelijk Uruzgan

De pantserinfanteriecompagnieën opereren allen vanaf Camp Hadrian bij Deh Rawod en vanaf de iets noordelijker gelegen Foward Operating Base (FOB) Coyote. Hierdoor hangt de Fuseliersvlag ruim een jaar lang ononderbroken in top in dit westelijke deel van Uruzgan. Combat Outpost ‘Tabar’, in de Deh Rashan vallei ten noorden van Tarin Kowt, wordt bemand door Mariniers. De Foward Operating Base ‘Mirwais’ bij Chora is de vaste basis van de Air Assault Compagnieën. Het verkenningspeloton treedt op in het hele bataljonsvak. Net als in eerdere rotaties vormen de gevechtspelotons Combined Arms Teams (CAT’s) door te integreren met genie, mortieren, voorwaartse waarnemers en Foward Air Controllers. De Foward Operating Bases ‘Poentjak’ en ‘Volendam’ zijn inmiddels

Opdracht

De opdracht van het Bataljon is niet veranderd sinds de vorige uitzending naar Afghanistan: Ondersteuning van de Afghaanse overheid in de breedste zin. Ook de methode is nog ongeveer hetzelfde als in 2007: intensieve patrouillegang om onze aanwezigheid te tonen aan zowel de bevolking als aan insurgents. Daarbij komt de ondersteuning van de Mission Teams van het Provincial Reconstruction Team (PRT) en de Tactical Psyops Teams. Tot slot dient het Bataljon, mits nodig, gevechtsoperaties uit te voeren.

Samenwerking Afghaanse leger en politie

Wat wel veranderd is ten opzichte van de vorige uitzending naar Afghanistan, is de samenwerking met anderen. Ditmaal vindt er veel meer gezamenlijk optreden met het Afghaanse leger, maar ook met de buitenlandse bondgenoten plaats.
Ook de omstandigheden zijn veranderd. Zo is de ‘inktvlek’, het gebied waarin het relatief veilig is, groter geworden waardoor er meer gedaan kan worden aan ontwikkeling. Er zijn zichtbare tekenen van vooruitgang: betere infrastructuur, meer scholen en meer economisch verkeer. De Afghaanse politie, maar met name het Afghaanse leger, zijn in aantal en effectiviteit flink gegroeid. Het optreden van de Fuseliers is meer dan voorheen, te voet in de Green Zones en vindt dichter bij de bevolking plaats. Dit werd mogelijk door de vermindering van het aantal en de intensiteit van de gevechtscontacten.
Overigens was het zeker niet rustig. Gedurende alle drie de rotaties zijn er nog regelmatig gevechtscontacten (Troops in Contact) waarbij er meer dan eens door het oog van de naald wordt gekropen.

Slachtoffers

Helaas is er ook verandering in de dreiging: het gebruik van Improvised Explosive Devices (IED’s) door de insurgents is gigantisch gestegen. Ondanks de inspanningen van met name de genie en inlichtingenpersoneel, zijn er bij alle drie de rotaties veel IED-strikes en daardoor helaas ook slachtoffers. Bij de Charlie Compagnie raken Sergeant Luuk Eslhout, Korporaal Rik Pieters en de Korporaal Dennis van Esch zodanig gewond, dat ze terug moeten naar Nederland. Hetzelfde geldt voor Mariniers der eerste klasse Miguel de Soet en Kasper Voerman en Korporaal Jeroen Janssen van de Bravo-Compagnie tijdens rotatie 10.
Er vallen geen dodelijke slachtoffers onder de Fuseliers, Mariniers of Stoters maar de dood komt wel vaak dichtbij. Gedurende de drie rotaties van het 17^e Pantserinfanteriebataljon GFPI overlijdt de Soldaat der eerste klasse Azdin Chadli bij een raketaanval. Sergeant-Majoor Mark Leijsen komt bij een IED-strike om het leven en Korporaal Kevin van der Reijdt sneuvelt in een vuurgevecht ten noorden van ‘Coyote’. Ook vele Afghaanse- en coalitiepartners laten het leven. Mogen zij rusten in vrede.

De veiligheid, stabiliteit en de relatieve vooruitgang die door onze voorgangers is bevochten, hebben we kunnen handhaven en zelfs uit kunnen bouwen. Het PRT had de ruimte om haar werk te doen en de bevolking te helpen bij het bouwen aan een betere toekomst. 
Fuseliers, Mariniers, Stoters en alle internationale partners mogen trots zijn op deze prestatie.